صنعت، به تولید کالاها و خدمات در یک اقتصاد گفته می‌شود. منبع اصلی درآمد یک گروه یا شرکت نشان دهنده صنعت مربوطه است. اگر تمام فعالیت‌های اقتصادی که با تولید کالا و خدمات با استفاده از ماشین آلات و تجهیزات ساخته دست بشر سروکار دارند را به عنوان یک کل تصور کنیم، هرصنعت، زیرمجموعه‌ای از این کل است که عده فراوانی از فعالیت‌های مشابه را شامل می‌شود.
با توجّه به مشابهت‌هایی که به لحاظ فرایند تولید، شیوهٔ بازاریابی، شیوهٔ مدیریت، حجم سرمایه، نوع ماشین‌آلات مورد استفاده، نوع موادّ اولیه ملزوم و غیره میان گروه‌های گوناگون صنعت وجود دارند، گروه‌های گوناگون صنعت را می‌توان از جنبه‌های گوناگون تقسیم‌بندی کرد. یکی از متداول‌ترین طبقه‌بندی‌های صنعت، طبقه‌بندی ارائه شده توسط بخش آمار سازمان ملل است که به اختصار طبقه‌بندی آیسیک نامیده می‌شود. در این طبقه‌بندی گروه‌های مختلف صنعتی تعریف شده‌اند و فعالیت‌های مختلف در آن‌ها طبقه‌بندی گردید. .شهرک صنعتی منطقه‌ای است که به منظور توسعه صنعتی و متمرکز شدن تولیدات صنعتی در نظر گرفته شده‌است. هدف از ایجاد شهرک صنعتی، توسعه صنعتی کشور در خارج از مناطق شهری است تا تأثیرات منفی بار صنعتی بر ساکنین شهری را به حداقل رسانده، آلایندگی را کم کرده و با دسترسی آسان به مسیر حمل و نقل، کمترین بار ترافیکی را در مناطق شهرنشین به بار آورد.
فعالیت‌هایی که برای استخراج مواد اولیه انجام می‌شوند، مثلِ استخراج سنگِ آهن و ذغال سنگ از معادن، قطع درختان برای تامینِ چوب، ماهی‌گیری، شکار حیوانات برای تامینِ غذا، کاشت و برداشت میوه و کشاورزی در سکتور اول اقتصاد قرار می‌گیرند. همانطور که گفتیم، به صنایعی که در این بخش اقتصادی فعالیت می‌کنند، صنایع سطح اول یا دستِ اول گفته می‌شود.
این سکتور مختص فعالیت‌هایی است که برای ساخت محصول انجام می‌شوند. در درس تعریف تولید و ساخت گفتیم که ساخت (Manufacturing) نوعی تولید (Production) با ویژگی‌های خاص است. در این سکتور اقتصادی، تولید به معنای عام (مثل تولید محتوا یا تولید دانش) مورد توجه قرار نمی‌گیرد، بلکه منظور فعالیت‌های اقتصادی مبتنی بر ساخت (تولید با کمک فرایندهای فیزیکی و شیمیایی) است.
فعالیت‌های مبتنی بر رشد، توسعه و انتقال دانش در این سکتور قرار می‌گیرند و شامل مواردی مثل تحقیقات علمی، آموزش، مشاوره، مدیریت اطلاعات و برنامه‌ریزی مالی است. سطح سوم در حقیقت طبقه‌بندی دقیق‌تری از سطح دوم است اما با رشد سریع کسب‌و‌کارهای مبتنی بر دانش به‌عنوان سکتور سوم انتخاب شد.
فعالیت‌های افراد، مثل مدیران ارشد و مسئولان بلند مرتبه، اساتید برجسته‌ی دانشگاه، اینفلوئنسرها، مقامات پلیس و آتش‌نشان‌ها در این سکتور اقتصادی می‌گیرد. بخشی از این فعالیت‌ها، ممکن است مستقیماً با اهداف اقتصادی انجام نشوند، اما بنا به تأثیرات اقتصادی که دارند در این گروه قرار می‌گیرند، به عنوان مثال نگهداری کودکان توسط مادر، یا همراهی همسر و فرزندان یک کشاورز در فعالیت‌های مزرعه عموماً برای درآمدزایی انجام نمی‌شوند، اما روی جریان مالی خانواده و وضعیت اقتصادی جامعه تأثیر می‌گذارند و باید در این سکتور اقتصادی مورد توجه قرار بگیرند.